🌑 W Wenecji Na Gondoli Pewna Para Sie

Gdzie zjeść w Wenecji. Zdecydowanie nie warto jeść na Placu św. Marka, gdyż ceny są tu znacznie zawyżone. Miejscowych dań można spróbować w wielu miejscach w całym mieście. Przed wejściem do restauracji warto zapoznać się z jej menu i cenami. Kiedy przyjechać do Wenecji. Sezon turystyczny w Wenecji trwa cały rok.

Jeśli planujesz wycieczkę do Wenecji we Włoszech w lutym, nie brakuje specjalnych wydarzeń, obchodów Walentynek i lokalnych wydarzeń w mieście. W rzeczywistości jedno z największych wydarzeń w kalendarzu w Wenecji, Carnevale, odbywa się zwykle w lutym. Mimo, że Wenecja jest wciąż całkiem fajna o tej porze roku, a Wenecja w marcu

Spis treści1 Historia gondoli2 Gondola. Obecna budowa i Gondolierzy w Wenecji4 Ile kosztuje rejs gondolą?5 Jak wygląda rejs gondolą?6 Gondole dla Wenecjan7 Czy warto płynąć gondolą?Gondola to niewątpliwie jeden z najpiękniejszych symboli Wenecji. Cały świat zna i kojarzy majestatyczne czarne łodzie pływające po kanałach. A co najważniejsze do wielu miejsc w Wenecji można dostać się wyłącznie łodzią, dlatego rejs gondolą jest jednym z punktów obowiązkowych każdego turysty odwiedzającego gondoliPo raz pierwszy słowo “gondola” zostało użyte przez Doża Vitale Failera w 1093 roku, a pochodziło od nazwy łódki “scaula”. Pierwsze gondole znacznie różniły się od tych znanych obecnie. Były zdecydowanie szersze i krótsze. Dziób i rufa były bardziej płaskie, a całość nie była tak bogato XV wieku zaczął zmieniać się kształt łodzi – gondole stały się bardziej smukłe i przez co łatwiejsze w manewrowaniu po wąskich kanałach. Tym podbiły serca Wenecjan. Dzięki nowemu wyglądowi i łatwości w wiosłowaniu, gondola stała się ulubioną łodzią mieszkańców. W 1600 roku w mieście było ponad 10 000 gondoli ! Aby wyróżnić się z tłumu bogate, weneckie rodziny zaczęły dekorować swoje łodzie. Jednak ogromny przepych i zdecydowana przesada w dekorowaniu łodzi zmusiły władze miasta to wprowadzenia dekretu nakazującego pomalowanie wszystkich gondoli na wieki zmienił się jeszcze jeden, dość istotny element wyposażenia łodzi. Chodzi o felze czyli zdejmowany dach, który chronił pasażerów przed zimnem wiatrem, gorącym słońcem i ciekawskimi spojrzeniami. Często zdarzało się, że romantyczna sceneria tak wpływała na pary, że zamiast skupić się na podziwianiu widoków, skupiali się na sobie 😉 Felze zniknęło z gondoli na początku XIX Obecna budowa i jest jedną z kilku rodzajów tradycyjnych łodzi wiosłowych i zdecydowanie jedną z najbardziej znanych. Ma 11 m długości i około 1,45 m szerokości. Waży około 600 kg. Charakterystyczną jej cechą jest to, że jest asymetryczna i ma bardzo płaskie dno – maksymalnie 1 metr zanurzenia. Poruszana jest siłą mięśni gondoliera, który stoi na rufie i wiosłuje jednym, ponad 4 metrowym wiosłem wyciosanym z drzewa wykonana jest w całości z drewna. Do produkcji wykorzystuje się aż osiem różnych gatunków drzewa – dębu, jodły, wiśni, modrzewia, lipy, wiązu i orzecha, wykorzystując ich różne właściwości. Gondola wytwarzana jest ręcznie, a cały proces budowy trwa około sześciu miesięcy. Gondole buduje się w weneckich stoczniach zwanych “squeri“, a cena nowej łodzi wynosi około 40 000 co wyróżnia gondolę to FERO DA PROVA czyli ozdobny ornament na dziobie i mniejszy RICO z tyłu łodzi. FERO DA PROVA poza symbolem i ozdobą spełnia również bardzo ważną funkcję – zwiększa bowiem ciężar dziobu i równoważy ciężar gondoliera na które służą do pracy gondolierom są czarne. Jednak są jeszcze gondole, które służą do uprawiania sportu i rekreacji. Te ostatnie są jasne lub zachowują naturalny kolor drewna. Są też łodzie pomalowane w barwy miasta i te reprezentują Wenecję w czasie zawodów w WenecjiGondolier to bardzo prestiżowy zawód w Wenecji. Praktycznie niemożliwe jest, by gondolierem została osoba nie pochodząca z miasta. Zwykle jest to zawód przechodzący z ojca na syna. Aby zostać licencjonowanym gondolierem trzeba znać 3 języki obce, odbyć wieloletnie staże, zdać egzaminy z historii, sztuki i żeglarstwa. W Wenecji jest ponad 430 licencjonowanych gondolierów, w tym jedna kobieta (!) i ich 160 zastępców. Pracują na 280 ubrani są w tradycyjne stroje – czarne spodnie, koszulę w paski i słomkowy kapelusz. Mają również ciemne buty z zakrytymi kosztuje rejs gondolą?Koszt 30 minutowej przejażdżki w ciągu dnia (do godziny kosztuje 80 euro. Rejsy wieczorne są droższe i kosztują 120 €. Jest to cena ustalona odgórnie przez miasto. Dlatego wysokość opłaty nie jest do negocjacji, gdyż to standardowa cena obowiązująca w cenniku. Warto natomiast przed wejściem na łódź upewnić się u gondoliera jaki jest koszt rejsu. Jeśli gondolier zażąda od Was więcej niż w oficjalnym cenniku, to oznacza, że trafiliście na są sytuacje, kiedy chcecie, aby Wasz rejs trwał dłużej niż 30 minut. Wtedy koniecznie ustalcie z gondolierem koszt i czas trwania spokoju warto zrobić wcześniej rezerwację online – nie dość, że znacie konkretną cenę to i uniknięcie wygląda rejs gondolą?Jeśli planujecie zobaczyć Wenecję z pokładu gondoli to zastanówcie się co interesuje Was bardziej? Czy gwarny Canale Grande i majestatyczny Most Rialto czy raczej ustronne, ciche zakątki? Gdy będziecie znać odpowiedź na to pytanie, to będziecie wiedzieć, z której przystani wyruszyć w chcecie zobaczyć Ponte di Rialto i popłynąć główną “ulicą” miasta to wybierzcie przystanie przy Canale Grande. Ale jeśli chcecie romantyczny, spokojny rejs uroczymi zakątkami miasta, to wybierzcie przystanki umieszczone pomiędzy Rialto w WenecjiNim wsiądziecie na łódź, trzeba dokonać formalności. Jeśli macie wykupione bilety (na konkretną godzinę i miejsce) wręczacie je gondolierowi. Jeśli nie – upewniacie się co do ceny i możecie wsiadać na łódź. Opłatę uiszcza się zawsze gotówką po zakończonej pomoże Wam zająć miejsca we wnętrzu łodzi, na wygodnych poduszkach i miękkich fotelach. Gondola może pomieścić 6 osób. Jeśli płyniecie grupą, zwykle gondolier wskaże Wam miejsca, tak by rozłożyć równomiernie ciężar na pokładzie. W tym miejscu dodamy też, że jeśli podróżujecie w mniej osób, może próbować zabrać kogoś na pokład – wtedy opłaty za rejs wyniosą Was rejsu śmiało róbcie zdjęcia i zadawajcie pytania gondolierowi. W czasie rejsu nie wyciągajcie jedzenia i picia – to niekulturalne i może się skończyć wyproszeniem z łodzi. Pod żadnym pozorem na pokładzie gondoli nie można palić papierosów – za to grożą surowe grzywny. W czasie rejsu należy siedzieć na miejscu i nie wstawać. Łatwo bowiem stracić równowagę i wpaść do chcecie przy okazji rejsu posłuchać romantycznych włoskich pieśni to musicie wybrać tzw. Serenade Gondole – tylko na nich możecie prosić gondoliera o zaśpiewanie lub odtworzenie muzyki, co oczywiście wiąże się z dodatkową po skończonym rejsie wraca do przystani z której wyruszyła. Wtedy rozliczacie się z gondolierem i dziękujecie mu za dla WenecjanMieszkańcy miasta nie korzystają zwykle z rejsów gondolami. No może poza własnym ślubem 😉 To zdecydowanie atrakcja dla turystów. Są jednak tzw. przeprawy gondolowe, bardzo popularne wśród Wenecjan. To przeprawy w poprzek Canale Grande. Trwają bardzo krótko – zwykle kilkadziesiąt sekund. Takie przeprawy nazywają się “Gondola Traghetto”. Łódź jest duża, pilotowana przez dwóch gondolierów, a przeprawa z jednego brzegu na drugi kosztuje 2 euro. Lokalsi zwykle nie siadają, tylko na stojąco pokonują Kanał Grande. To bardzo popularny środek transportu w Wenecji, o którym wie mało turystów 😉 Przystanki Gondola Traghetto znajdują się wzdłuż Canale Grande. Najpopularniejsze trasy to odcinek Pescaria (targ rybny przy Rialto) – Santa Sofia czy San Toma – Sant warto płynąć gondolą?Półgodzinny rejs jak wiecie do tanich nie należy, ale jest to niesamowity sposób na zobaczenie miasta z poziomu wody. Rejs gondolą o zachodzie słońca to też jedna z najromantyczniejszych rzeczy jaką można zrobić nie tylko w Wenecji, ale i w całej podróżujecie z dziećmi, wykorzystajcie nasz pomysł na super rodzinną przygodę w Wenecji – my pomagaliśmy księżniczce odnaleźć elementy maski karnawałowej. Jeden z nich wręczył nam sam gondolier 😉 Zobaczcie:Wenecja z dzieckiem – pomysł na rodzinną super przygodę i zwiedzanie bez marudzenia.

Jeśli wybierasz się do Wenecji i chciałbyś zobaczyć ją z poziomu wody alternatywnym dla gondoli i dużo tańszym rozwiązaniem będzie przepłynięcie się tramwajem wodnym po Wielkim Kanale. Jednodniowy bilet na wszystkie tramwaje wodne kosztuje 20 euro, a więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule komunikacja miejska w Wenecji.

Maski, mosty i gondole – to chyba najczęstsze skojarzenia z Wenecją. W mieście położonym na stu osiemnastu wyspach, poprzecinanym siecią wąskich i krętych kanałów po prostu musiał rozwinąć się transport wodny. Gondole w dawnych czasach pełniły funkcję zwyczajnego środka transportu. Dzisiaj rejs gondolą po weneckich kanałach uważany jest wyłącznie za atrakcję turystyczną. Już za niecałe sto euro możemy w romantycznych okolicznościach podziwiać miasto z pokładu tej charakterystycznej łodzi. Spacerując nad kanałami Wenecji, co chwilę widzę przemykającą dołem gondolę, w której siedzą zapatrzeni w siebie lub w otaczające ich miasto ludzie. Gondolier, stojący na rufie łodzi, sprawnie wiosłuje i manewruje, tylko od czasu do czasu odpychając się od budynków. A prowadzenie gondoli nie jest sztuką łatwą. Nie dość, że trzeba utrzymać równowagę, stojąc na małej i chybotliwej łodzi, to jeszcze należy nią odpowiednio sterować, co dla gondoliera może być wyzwaniem. Łódź jest bowiem zbudowana asymetrycznie, dzięki czemu może być napędzana tylko jednym wiosłem, ale praca ta wymaga od gondoliera świetnego wyczucia. Nie tylko zresztą zmysł równowagi jest ważny. Dzisiaj gondolier musi przejść szkolenie i zdać specjalny egzamin, by móc wozić turystów. Obejmuje on między innymi wiedzę o mieście, znajomość atrakcji turystycznych i języków obcych oraz oczywiście umiejętność prowadzenia gondoli. Dopiero po uzyskaniu licencji można zacząć pływać po kanałach. Obecnie licencję gondoliera posiada tylko nieco ponad czterysta osób. I pomyśleć, że w XVII czy XVIII wieku po weneckich kanałach pływało ponad osiem tysięcy gondoli! Były one wówczas prawdziwymi środkami transportu publicznego, ale też… wyglądały nieco inaczej, niż dzisiaj. Wystarczy wspomnieć, że często do ich obsługi potrzeba było aż dwóch wioślarzy. A gdybyśmy przenieśli się do czasów jeszcze dawniejszych, to zobaczylibyśmy w kanałach feerię barw. Wtedy gondole mogły być bowiem pomalowane na dowolny kolor. Dopiero później wprowadzono prawo, wedle którego łódź musiała być w kolorze czarnym. Wygląd gondoli ewoluował aż do XIX wieku, kiedy opracowano łódź w tym kształcie, w jakim znamy ją dzisiaj. Do połowy XX wieku używano jeszcze małych zadaszeń, jednak później turyści uskarżali się ponoć, że zasłaniają im widok, dlatego zostały usunięte. W połowie XX wieku władze miasta zabroniły jakichkolwiek dalszych modyfikacji gondoli. Jeśli ktoś ma ochotę na rejs gondolą, najłatwiej znaleźć je nad Canal Grande. Jest ich tam najwięcej i kiedy spacerujemy jego brzegiem, kilkukrotnie zostajemy zaczepione i dostajemy propozycję rejsu. Nie decydujemy się jednak na skorzystanie z tej niewątpliwej przyjemności, jaką jest przepłynięcie gondolą po kanałach i oglądanie weneckich zabytków bez pośpiechu z pokładu łodzi. Dlaczego? Raz, że jest to – jak wspomniałam na początku – przyjemność dość kosztowna, a dwa, że nie mamy zbyt dużo czasu. Ale już samo przyglądanie się sunącym cicho po kanałach gondolom jest przyjemne. Nic dziwnego, że łodzie te stały się symbolem Wenecji. Czy skusilibyście się na rejs typową wenecką gondolą? A może mieliście już taką okazję? Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)- Ewa a

Kiedy myślimy o Wenecji przed naszymi oczami nieodzownie pojawia się jeden widok – romantycznej gondoli przemierzającej kanały niedaleko Placu Świętego Marka. Jest to na pewno popularna widokówka, jaką można zapamiętać po odwiedzeniu tego włoskiego miasta. Z pewnością jednak nie jedyna. Ekspresowe zwiedzanie. Co zobaczyć? Ludzi online: 148, w tym 0 zalogowanych użytkowników i 148 gości. Użytkowników: 544155, obrazków: 851221, w tym dodanych dziś: 0, wczoraj: 0 przedwczoraj: 0, czekających na rozpatrzenie: 0 Wszelkie komixxy w serwisie są generowane przez użytkowników i jego właściciel nie bierze za nie odpowiedzialności. Zobacz też inne serwisy: Retro Pewex Pewex Faktopedia Stylowi Rebelianci Motokiller Kotburger Demotywatory Mistrzowie Piekielni Kontakt Zasady Reklama Regulamin Polityka Prywatności | FFFUUU Dance CZY JAK KTOS WYPADNIE Z GONDOLI W WENECJI TO UTONIE CZY NIE JEST ZBYT GLEBOKO? Przez Gość ikuy5t4rfedws, Lipiec 28, 2012 w Dyskusja ogólna ^{O Wenecji krążą różne opinie, że panuje tam wieczny tłok, że śmierdzi z kanałów, a restauratorzy tylko czyhają na naiwnych turystów aby wcisnąć im coś niskiej jakości za spore pieniądze. Pewnie część z tych rzeczy jest prawdą, ale mi Wenecja naprawdę się podobała. Co więcej podoba mi się za każdym razem, a właśnie wróciłam z niej po raz trzeci ! Z uwagi na dogodne połączenia lotnicze, Wenecja jest ciekawym kierunkiem na weekendowy wypad. Jak dolecieć ? My wybraliśmy linię Easy Jet, lot był z Krakowa. Połączenie Kraków-Wenecja-Kraków funkcjonuje prawie cały rok. Easy Jet nie ma wyśrubowanych wymiarów bagażu podręcznego, a waga nie jest limitowana. Bilet w dwie strony kosztował 200 PLN od osoby. Wylot miał miejsce w czwartek z samego rana, tak, że jeszcze cały dzień mieliśmy okazję zwiedzać Wenecję, a powrót w sobotę rano. Inną opcją jest wylot w czwartek, a powrót również w kolejny czwartek, ale nie będzie to już weekendowy wypad 🙂 Z lotniska do Wenecji dojedziecie autobusem albo wodnym tramwajem. Autobus to koszt 8 EUR, a tramwaj 15 EUR. Bilety do nabycia po przylocie bądź przed wejściem do autobusu. Hotel Jeśli chcecie zatrzymać się w jednej z starych weneckich kamienic, musicie liczyć się z wydatkiem rzędu kilkuset eur…ogólnie nocowanie w Wenecji w fajnym standardzie kosztuje…My zdecydowaliśmy się na nocleg poza Wenecją w Mestre. Wybraliśmy Novotel Venezia Mestre Castellana, przy wcześniejszej rezerwacji to koszt 80 EUR ze śniadaniem i możliwością anulacji. Z hotelu do Wenecji można dostać się autobusem (przystanek ok 4 min od hotelu), czas podróży zależy od tego czy jedziemy bezpośrednio czy z przesiadką, ale jest to mniej więcej 30 min. Transport W samej Wenecji poruszamy się transportem wodnym, natomiast dojeżdżamy do niego autobusem lub tramwajem. Bilet na autobus/tramwaj to 1,50 EUR, natomiast tramwaj wodny w Wenecji kosztuje już za jeden odcinek 7 EUR. Najrozsądniej zakupić bilet na kilka dni, np. na jeden dzień – 20 EUR, 2 dni – 30 EUR, chyba, że planujemy tylko i wyłącznie spacerować i nie zwiedzamy nic poza główną wyspą. My wybraliśmy bilet 2-dniowy, zakupiliśmy go w hotelowej recepcji. Został wykorzystany bardzo rozsądnie, przepłynęliśmy tramwajem wodnym ok 20 razy 🙂 a poniżej widoki z tramwaju: Gondole Innym, ciekawym środkiem transportu może być gondola. Aby uniknąć oszustw ze strony gondolierów, urzędnicy ustalili sztywne ceny za 0,5 godziny i godzinny rejs gondolą. 0,5 h to koszt 80 EUR, a 1h to 100 EUR. Tabliczki z cennikiem wiszą prawie na każdym mostku. Nie jest to mała kwota, ale chyba raz w życiu warto się przepłynąć ? Nam udało się wynegocjować nieco lepszą cenę. Otóż ok godziny 17, pan gondolier ogłaszał ostatni rejs za…60 EUR. Taka cena spowodowała, że na taką ofertę się zdecydowaliśmy i nie żałujemy ! Wszystko trwało ok 40 min, a nasz ‘kierowca’ okazał się wytrawnym sternikiem gondoli. Gondola bowiem jest bardzo długa i skręcanie nią z kanału do kanału wymaga nie lada doświadczenia aby jej po prostu nie uszkodzić. Do gondoli warto wsiąść daleko od placu Św. Marka czy mostu Rialto. Na placu Św. Marka mamy do dyspozycji masę gondolierów, najczęściej korzystają z ich usług turyści z Azji…nie jest to korzystne miejsce na rozpoczęcie podróży, bowiem przy brzegu są dość duże fale, spowalniające całe przedsięwzięcie, a do prawdziwych, romantycznych kanałów daleko…. Co ciekawe zawód gondoliera przechodzi od lat z ojca na syna, ostatnio w Wenecji pojawiła się pierwsza kobieta-gondolier, może uda Wam się ją spotkać 😉 Zwiedzanie Jest kilka typowych punktów programu, których żaden turysta ominąć nie może: Plac Św. Marka – nazwa bierze się od patrona Wenecji, czyli Św. Marka. Na placu mamy wspaniałą bazylikę i Kampanilę oraz Pałac Dożów. Wstęp do bazyliki jest bezpłatny, w miesiące letnie należy pamiętać o odpowiednim ubraniu. Jeśli chcemy wejść na taras tudzież za ołtarz, musimy uiścić dodatkową opłatę, to samo tyczy się dzwonnicy. Po lewej stronie od bazyliki (jeśli stoimy do niej przodem) zobaczymy zegar astronomiczny a na nim lwa Św. Marka. Jeśli byliście kiedyś np. w Chorwacji, możecie sobie tego lwa przypomnieć. Wenecja, a niegdyś Republika Wenecka nie ograniczała swoich granic do tego co teraz, jej panowanie rozciągało się dużo, dużo dalej. Pod panowaniem Republiki znajdowały się też chorwackie miasta, co dowodzi obecność lwa nad wejściem do bramy np. Zadaru. Most Westchnień – kilka kroków od placu natkniemy się na kolejną atrakcję – most westchnień łączy budynek sądu z więzieniem. Niegdyś więźniowie po ogłoszeniu wyroku byli przeprowadzani mostem do więzienia. W moście znajdowały się malutkie okienka, przez które skazańcy mogli po raz ostatni zobaczyć Wenecję. Kolejna ciekawostką jest fakt, że most został zbudowany z kamienia w Półwyspu Istria. Most Rialto – chyba zaraz po moście Westchnień, jeden z najbardziej flagowych weneckich mostów. Wokół niego zawsze są tłumy, także ciężko jest zrobić zdjęcie. Niedaleko mostu znajduje się Mercato – czyli targ warzywno-owocowy, na którym zakupimy świeże produkty, a niedaleko targu kilka ciekawych knajpek na wieczór w których musicie koniecznie spróbować drinka Aperol-Spritz. Pamiętajcie tylko o jednym, możecie zamówić go przy barze i jak większość tubylców wypić poza knajpką na świeżym powietrzu, natomiast jeśli zdecydujecie się na stolik, zapłacie za drinka nieco więcej. Przy stoliku – 4,50 EUR, a przy barze 2,50 EUR. To samo tyczy się kawy ! Canal Grande z mostu Rialto: Wycieczka Canal Grande – jeśli nawet nie planujecie pływać tramwajem wodnym, czyli Vaporetto, to na pewno warto to zrobić choć raz. Na placu Piazzale Roma wybierzecie tramwaj nr 1 (jeśli macie więcej czasu) albo nr 2. Tramwajem dopłyniecie do Placu Św. Marka, w tym czasie będziecie mogli rozkoszować się widokami na pałace położne przy Canal Grand. Zobaczycie hotel gdzie George Clonney poślubił Amal: Pałacyk gdzie mieszkał Casanova: Poza tym polecam spacery, spacery i jeszcze raz spacery ! warto dać się zgubić w uliczkach Wenecji, choć o to naprawdę jest ciężko, zazwyczaj natkniemy się na drogowskazy prowadzące do głównych części miasta, jak plac Św. Marka czy most Rialto. Jeśli macie dodatkowy dzień na zwiedzanie bardzo gorąco polecam dwie wyspy na które dopłyniecie tramwajem wodnym: Murano – wyspa słynna ze szkła i jego wyrobów. Po przypłynięciu na wsypę spotkanie pewnie kilku naganiaczy, którzy będą chcieli Was zaprosić do fabryki szkła. Jest to naturalnie sciema, bo te fabryki okazują się po prostu zwykłymi sklepami ze szkłem. Wyroby ze szkła są naprawdę bardzo piękne – np. lampy, rzeźby, wazy, ale niestety bardzo drogie. Oczywiście istnieją również dużo tańsze pamiątki, jak kolczyki, pierścionki, breloczki bądź zatyczki do wina. Centralnym punktem wyspy jest rzeźba ze szkła. Na wsypie panuje bardzo przyjemny klimat, nie ma już tylu osób co w Wenecji, ludzie siedzą sobie spokojnie i popijają poranną kawę. Burano – znajduje się już dużo dalej od Murano, ale naprawdę warto się tam wybrać. Jest to wioska rybaków, a słynie z kolorowych domków i wyrobów z koronki. Na wyspie działa muzeum koronki, ale sądzę, że warto się kanałami Burano porostu przespacerować. Jest naprawdę bardzo kolorowo i pięknie. Burano urzekło mnie chyba najbardziej i jest to zdecydowanie warte odwiedzenia miejsce. Gdzie jeść ? Nie wiedziałam chyba restauracji, gdzie nie jedliby jacyś turyści. Wiadomo, że szukamy knajpki oblegane przez miejscowych, gdzie menu jest tylko po włosku i nie ma obrazków. Wbrew pozorom ciężko coś takiego znaleźć. Turystów jest na tyle dużo, ze są prawie wszędzie 🙂 Wybierając restaurację udajemy się w boczne uliczki, dalej od centrum turystycznego. Na pewno nie weszłabym do restauracji za naganiaczem, nie lubię takiej formy zachęty. U nas pierwszego dni królowała pizza, a drugiego pasta na wyspie Burano. Oba miejsca oceniam pozytywnie. Jeśli chodzi o deser, to na każdym kroku spotkacie cukiernie, pełne włoskich przysmaków. Jeśli macie ochotę na lody, polecam lodziarnię z sieciówki – GROM, na pewno natkniecie się na nią w jednej z uliczek 🙂 Jeśli chodzi o kawę w ciągu dnia czy drinka wieczorem, pamiętajcie, że obowiązują dwie ceny, przy barze oraz przy stoliku. Cappuccino na wyspie Murano kosztowało 1,50 EUR przy barze (tyle co publiczna toaleta w Wenecji), a przy stoliku 2, 50 EUR. na koniec polecam jeszcze moje dwie ulubione włoskie piosenki: Nel blu dipinto di blu Nel Blu Dipinto Di Blu w wersji nowej Francesca Michielin – L’amore esiste Udanych wojaży !} Przechodząc do sedna, poniżej znajdziesz 5 miejsc, które polecam zobaczyć podczas pierwszej wizyty w tym magicznym mieście. 1. Bazylika Św. Marka i plac Św. Marka. Serce Wenecji – to pierwsze określenie, jakie przychodzi mi do głowy myśląc o Placu Św. Marka. To tutaj znajduje się zachwycająca Bazylika Św. Marka, wieża zegarowa

Porady i wskazówki Wenecja jest miastem niezwykle pięknym i malowniczym. Przed wyjazdem do Włoch warto jednak wiedzieć kilka rzeczy. Komunikacja, poruszanie się po mieście, bilety Wenecja jest miastem położonym na wyspach. Najlepiej poruszać się po niej pieszo lub tramwajem wodnym (vaporetto). Ruch samochodowy nie jest w mieście możliwy. Tramwaje pływają zarówno dookoła głównej wyspy, jak i na inne wysepki w obrębie laguny. Plan kursowania poszczególnych linii oraz rozkłady znajdują się na każdym przystanku. Bilety: 7 € - jeden przejazd 60' 20 € - 1 dzień travelcard 30 € - 2 dni travelcard 40 € - 3 dni travelcard 60 € - 7 dni travelcard Aktualne ceny biletów znaleźć można tutaj. Po mieście można również poruszać się taksówkami wodnymi, a po lagunie kursują promy. Wybierając się do Wenecji z dzieckiem, warto wiedzieć, że ze względu na dużą liczbę mostków i schodów bardzo trudno poruszać się po mieście z wózkiem. Źródełka z wodą pitną Przy Riva degli Schiavoni, tuż obok parku i przystanku tramwajów wodnych, znaleźć można źródełko z wodą pitną. Oprócz niego, poza okolicą Piazza San Marco, a także na pozostałych wyspach, jest jeszcze wiele innych źródełek, z których można korzystać bezpłatnie. Tani dojazd do Wenecji Z Polski do Wenecji można dostać się przede wszystkim na dwa sposoby - samochodem (ok. 1300 km) lub samolotem. Dobrym pomysłem są tanie loty np. do Mediolanu (Bergamo) lub Bolonii i stamtąd przejazd samochodem, autobusem lub pociągiem do Wenecji. Niedaleko Wenecji znajdują się dwa lotniska - Marco Polo i w oddalonym o ok. 30 km Treviso. Warto pamiętać, że po mieście nie można poruszać się samochodem. Auto można zostawić na jednym z parkingów na stałym lądz

Oknv0QI.

5jw4ykb81h.pages.dev/297

5jw4ykb81h.pages.dev/55

5jw4ykb81h.pages.dev/58

5jw4ykb81h.pages.dev/271

5jw4ykb81h.pages.dev/316

5jw4ykb81h.pages.dev/233

5jw4ykb81h.pages.dev/285

5jw4ykb81h.pages.dev/110

5jw4ykb81h.pages.dev/306

w wenecji na gondoli pewna para sie